Uma poética de dor e esquecimento em Follas Novas (1880), de Rosalía de Castro, e no Livro de Mágoas (1919), de Florbela Espanca

Abstract

A dor e a tristeza son temáticas importantes nos poemas de moitos escritores. O mesmo ocorre con Rosalía de Castro e Florbela Espanca, pezas valiosas deste presente traballo. Aínda que esses sentimentos presenten súas singularidades nas dúas producións escollidas (Follas Novas e o Livro de Mágoas), temas como o amor, saudade e o esquecemento asemellanse. Cando a nai da literatura galega publica Follas Novas, ela tiña como obxectivo non só divulgar unha obra íntima e privada, pero presentar unha obra con propósito colectivo, pois é o sufrimento do seu pobo o que orixina a súa poesía, mesmo cando fala sobre o amor. O Livro de Mágoas, da portuguesa Florbela Espanca, é a primeira obra publicada da autora en que a dor precisa ser probada de tódolos xeitos. Diferentemente de Rosalía, súa dor parece xurdir, cada vez máis, de que como muller, se non conseguir amar ou ser amada, estará destinada a ser só unha “sombra”. Este traballo está centrado na articulación entre as obras presentadas, así como na conxuntura social na cal están colocadas. Como o obxectivo da investigación é propor unha revisión acerca do esquecemento e da dor nos libros de 1880 e 1919, foi importante analizar como esas temáticas aparecen en súas producións anteriores e de que for-ma influenciaron as duas obras escollidas.